رابطه بین تعمیق مالی و رشد اقتصادی در کشورهای منطقه جنوب غرب آسیا

در این تحقیق ارتباط بین تعمیق مالی و رشد اقتصادی در 23 کشور منطقه جنوب غربی آسیا، که در سند چشم انداز بیست ساله کشور مورد ملاحظه قرار گرفته اند، در طول 2006-1990 مورد مطالعه قرار گرفت. در ابتدا مبانی نظری و مطالعات تجربی بررسی شد و در ادامه عملکرد بخش های مالی و واقعی اقتصاد این کشورها مورد ارزیابی قرار گرفت. سپس مدل اقتصادسنجی مناسب برای مطالعه تصریح شده و با استفاده از روش داده های ترکیبی آزمون و برآورد شد. در نهایت رابطه علی بین تعمیق مالی و رشد اقتصادی در چارچوب داده های ترکیبی مورد آزمون قرار گرفت. برای برآورد مدل از سه شاخص نسبت اعتبارات اعطایی به بخش خصوصی به تولید ناخالث داخلی، نسبت نقدینگی به تولید ناخالص داخلی و m3 به تولید ناخالص داخلی به عنوان شاخص های تعمیق مالی استفاده شده است. نتایج حکایت از رابطه مثبت و معنی دار بین رشد اقتصادی و تعمیق مالی با جهت علیت از بخش واقعی به بخش مالی دارند.نتایج برآورد معادلات تصریح شده نشان داد که ضرایب شاخص های فوق به ترتیب 0.036، 0.037 و0.065 است. به عبارت دیگر با افزایش هر یک از شاخص های فوق به میزان یک درصد رشد اقتصادی کشورها به ترتیب فقط 0.036، 0.037 و 0.065 درصد بالا می رود که خیلی ناچیز است. همچنین این نتایج نشان می دهد که اثرگذاری شاخص نسبت به دو شاخص دیگر به مراتب بیشتر است؛ به عبارت دیگر هر چه اعتبارات ایجاد شده توسط بانک ها در اختیار بخش خصوصی قرار گیرد رشد اقتصادی کشورها را بیشتر متاثر می کند.